ChemE cart competitie en sneeuw

Eindelijk was het dan zo ver, kijken hoe onze karretjes het doen. We zijn donderdag naar Golden gegaan, vlak bij Denver waar we in een motel verbleven. Donderdag hebben we niet veel gedaan, een beetje rondgelopen in de buurt en in de lobby hebben we wat gekaart. Vrijdags hebben we geprobeert om een ochtendwandeling te maken alleen die is hopeloos gefaalt, door het winterweer waren veel paden nog niet onderhouden en geopend wat erg gek was want het was rond de 20 graden die dag. Uiteindelijk zijn we weer terug gegaan naar het hotel en hebben we gewacht op de tweede groep die rond 12 uur aankwam. 

Vervolgends zijn we met zijn allen naar "school" gegaan om ons in te schrijven en daarna zijn we naar de Coors brewery gegaan. Hier hebben we een rondleiding gekregen en voor de mensen die oud genoeg waren was er een proeverij. Uiteraard heb ik hier dankbaar gebruik van gemaakt als student zijnde. 3 bier en een glas voor $10 laat ik niet staan. Daarna zijn we weer terug gegaan naar school voor eten en een feestje. Ik ben er wel achter gekomen dat onze campus vrij klein is. Wij kunnen in 5 minuten van de ene kant naar de andere kant, hier lukt het soms niet eens om in 5 minuten een gebouw uit te zijn. En om de gebouwen te vinden is helemaal een uitdaging, gelukkig spreekt iedereen Engels en kan je gewoon vragen waar je heen moet. Het feestje was erg gezellig, aan het begin kreeg je 3 lootjes voor een lotterij en (nep)geld. Ze hadden aan een kant een fake casino opgezet waar je met je geld kon gokken en aan de andere kant tafels met spelletjes. Een leuk idee en je komt ook makkelijk in contact met studenten van andere scholen. 

Zaterdag moesten we vroeg op om optijd te zijn voor het ontbijt op school en vervolgends waar we voor waren gekomen, de competitie. Na eerst twee uur voorbereiden, presenteren en wachten was het eindelijk tijd om met chemicaliën te spelen. Om alles veilig te laten verlopen moesten we een labjas en latex handschoenjes aan en een veiligheidsbril op, ook ik ondanks dat ik niks met de chemicaliën ging doen. Uiteindelijk heb ik wel wat gedaan zoals water halen en 50 gram zout afwegen, maar niet de moeilijke dingen die me vaag bekend waren van mijn scheikundelessen 5 jaar terug, iets met mollen enzo.

Na alle voorbereidingen mochten wij als eerst starten van de 13 karretjes, eigenlijk vonden we dat niet zo leuk. Onze zelfgemaakte batterij werkt het best als die lang heeft gestaan, maar het was niet anders. Gelukkig had de batterij lang genoeg gehad om op te laden en haalde we een afstand van 2.63 meter. Het idee is om zo dicht mogelijk bij een gezette afstand te komen in 2 minuten tijd (minder mag ook). De 2.63 meter klinkt misschien niet ver en dat is het ook niet, maar het was het beste resultaat voor onze school in de afgelopen 4 jaar! Blijkbaar is het vrij normaal dat er karretjes op de startlijn blijven staan en de 3 karretjes na ons deden dat ook. Vervolgens kwamen er 2 teams die het een stuk beter deden dan ons reden met gemak naar ruim 8 meter. Daarna kwam het andere team en die kwam tot 2.93 meter, net wat beter dan ons. Uiteindelijk zijn we in de eerste run als 6e geëindigd. In de 2e run zag je dat te batterij tijd heeft gehad om op te laden en kwamen we tot 6.84 meter wat ons uiteindelijk over het andere team heen tilde waardoor we in de top 5 zijn geëindigd, waar we allemaal erg blij mee waren. Dit was helaas niet voldoende om naar de finale te gaan, dus ik hoef geen oproep te plaatsen voor sponsoring voor een vlucht naar Florida in het najaar. 

'S avonds was er nog een banquet met allemaal gegrilde stukken vlees, gebakken aardappeltjes, lekkere groentes en goede toetjes. Het is me ondertussen duidelijk geworden dat eten erg belangrijk is in Amerika overal waar feest is wordt gezorgd voor goed eten. Omdat het nog vroeg in de avond is, de Rockies verloren hadden en we studenten zijn hebben we besloten om nog wat te gaan drinken in Golden en daarna te gaan stappen in Denver. Jullie kunnen wel raden wie er niet meer helemaal recht kon lopen. Ik lijk wel een beetje een alcoholist in deze blog... Na een kort nachtje ben ik onder de douche gesprongen en met een klein katertje zijn we terug gegaan naar Rapid. 

Je zou nu verwachten dat deze blog klaar zou zijn, maar zoals de titel al liet zien, er is meer. Terug in Rapid City was het nog steeds goed weer, maar dat kan ineens veranderen waar het vanaf donderdag tot en met maandag boven de 20 graden was en dinsdag rond de 15 veranderde dat woensdag ineens in een sneeuwstorm en waren we weer eens sneeuw vrij. Doordat het dinsdag had geregend was al het water opgevroren en was heel Rapid City een ijsbaan, daarnaast was er sneeuw gevallen en kon je niet meer zien waar er wel en geen ijs lag. Redelijk gevaarlijk dus. Donderdag (vandaag) sneeuwde het nogsteeds en waaide het ook redelijk hard waardoor het nog gevaarlijker werd. In eerste instantie zouden we gewoon les hebben, maar dat is uiteindelijk op laste van de gouveneur teruggedraait waardoor we weer vrij waren. Ik heb het idee dat ik in de 3 maanden in Amerika meer sneeuwvrij heb gehad dan in de ruim 20 jaar ervoor. Morgen zijn we in iedergeval tot 10 uur vrij dus dat betekend nog een uurtje les en dan weer weekend. 

Dit is een langere blog geworden dan normaal, maar het was dan ook redelijk enerverende week.

Jolien